Został utworzony w 1962 roku w celu ochrony jedynego na Dolnym Śląsku stanowiska paproci – języcznika zwyczajnego oraz mieszanych lasów wyżowych. Większość rezerwatu położona jest w dolinie potoku Jawornik, jego zbocza zbudowane są z zieleńców oraz skał wulkanicznych wylewnych. Na szczególna uwagę zasługują lawy poduszkowe oraz słupy bazaltowe, tworzące się w szybko stygnących potokach lawowych.
Drzewostan buduje jawor z niewielkim udziałem wiązu górskiego, pojedynczymi jodłami pospolitymi, lipami szerokolistnymi i drobnolistnymi oraz jesionem wyniosłym. W wyższych terasach Jawornika wykształcił się las w podgórskiej formie niżowego łegu jesionowo – wiązowego. W drzewostanie dominuje jawor z domieszką wiązu górskiego, klonu zwyczajnego i jesiona wyniosłego. W niższych partiach wąwozu przeważa jesion wyniosły zastępując jawor. W runie można znaleźć czartawę pospolitą, śledzienicę skrętnolistną, kostrzewę olbrzymią oraz olszę szarą. Z paproci na szczególną uwagę zasługują języcznik zwyczajny, zanokcica skalna, paprotka zwyczajna oraz paprotnik kolczasty.
Przez rezerwat prowadzi ścieżka dydaktyczno – przyrodnicza, wiodąca od Centrum Edukacji Ekologicznej i Krajoznawstwa w Myśliborzu. Zorganizowano na niej 12 stanowisk, gdzie na tablicach przedstawiono charakterystyczne dla tego miejsca elementy flory i krajobrazu. Znajdą tu Państwo również specjalne miejsca do piknikowania.
Rezerwat również można zwiedzić poruszając się po żółtym szlaku Wygasłych Wulkanów.